inmutatus

1.

immūtātus ( inm- ), a, um, adj. [2. in-mutatus], unchanged, unaltered (rare but class.):

id mutavit, quia me immutatum videt,

Ter. And. 1, 5, 7:

veritas est, per quam immutata ea, quae sunt aut ante fuerunt aut futura sunt, dicuntur,

Cic. Inv. 2, 53, 162.

2.

immūtātus, a, um, Part., from immuto.